Merhaba arkadaşlar,

Mülakatım 20 Mart’taydı ve doğum günümden sadece bir gün sonraydı. Açıkçası çok heyecanlıydım ama şimdi dönüp bakınca bu kadar stres yapmaya hiç gerek yokmuş. Çünkü Viyana’daki görevliler gerçekten çok güleryüzlü ve pozitifler. İşlerini en iyi şekilde yapmaya çalışan, yardımsever insanlar.

Otelim konsolosluğa çok yakındı, sadece 1 dakika yürüme mesafesindeydi. Saat 12:45’te otelden çıkıp evraklarımla birlikte konsolosluğa doğru yürüdüm. İçeri girince asansörle 4. kata çıktım. Kapıda güvenlik görevlileri beni karşıladı, evraklarımı ve çantamı kontrol ettiler. Telefon veya elektronik hiçbir eşya almamıştım yanıma — sadece evraklar, cüzdan ve çanta vardı.

Güvenlik, randevu saatime henüz 15 dakika olduğunu söyleyip beni dışarıda beklemem konusunda bilgilendirdi. O sırada saatim olmadığı için nasıl kontrol edeceğimi sordum. Güvenlik “Merak etme, oturma alanına geç, biz seni çağıracağız” dedi. Ben de teşekkür ederek yukarıdaki bekleme alanına geçtim.

Birkaç dakika sonra sağlık muayenesinde tanıştığım çift de geldi. Güvenlik onlara da bekleme alanında oturmalarını söyledi. Ayaküstü sohbet ettik, “bol şans” dilekleri ve Viyana’daki gezilecek yerlerle ilgili kısa bir muhabbet oldu.

Sonra ismimle çağrıldım.
İlk olarak evraklarım kontrol edildi. Hiçbir eksik yoktu. Lise diplomamı almak istemediler, üniversite diploması yeterli dediler. Kalacağım adresi sordular, ardından ödeme kısmına geçildi. Ödeme sonrası tekrar beklemem söylendi.

Bir süre sonra adım ve numaramla çağrıldım. Mülakat başlayacaktı. Karşımda oldukça güleryüzlü bir hanımefendi vardı. "Nasılsın?" diye sordu, sonrasında sağ elimi kaldırarak yemin etmemi istedi.

Yemin sonrası şu soruları sordu:
– Evli misin, bekar mısın?
– Daha önce evlendin mi?
– Amerika’ya gittikten sonra evlenmeyi düşünüyor musun?
– Türkiye’de nerede yaşıyorsun?
– Üniversite mezunusun, çevirmenlik okumuşsun değil mi?
– Amerika’da hangi adrese gideceksin, orada kiminle kalacaksın?
– İstanbul’a ne zaman döneceksin?
– Ne iş yapıyorsun, nerede çalışıyorsun?

Tüm bu sorulara yanıt verdikten sonra bir süre bilgisayardan ekranına baktı. Ardından çekmeceden küçük bir Amerikan bayrağı çıkarıp bana verdi ve "Her şey yolunda, sana e-mail atacağız. Pasaportunu gelip buradan alabileceksin." dedi.

O an yaşadığım mutluluğu anlatamam. Hepimizin o bayrağı aldığı günleri görmesi dileğiyle…
Umarım bu paylaşımım diğer Green Card kazanan arkadaşlara da moral ve rehber olur!