Dostlar hepinize selamlar. Tarih 19.07.2024.

Bu metnimi sizlere, Filipinlerin başkenti Manilada kaldığım otelden yazıyorum. Nereden başlayacağımı bilemesemde, neyi anlatmam gerektiğini çok ama çok iyi biliyorum.

Öncelikle benim ismim FURKAN. 26 yaşında, Beden eğitimi ve Spor öğretmeniyim. Bende tıpkı sizler gibi DV2024 talihlisiyim. Dava numaram ise 17XXX'lerde. 6 Mayıs 2023 tarihinde herkes gibi Green Card sonucumu kontrol edip, kazandığımı öğrenince mutluluktan havalara uçmuştum. Meğerse fazla sevinmişim. Çünkü DOSYA TAŞIMA denen sıkıntılı, zorlu ve sabır gerektiren bir sürecin içine gireceğimden bihaberdim.

Çekiliş sonucunu öğrendikten sonra Eylül 2023 gibi dosya taşıma işlemini araştırmaya başladım. Eğer olası bir durumda Avrupa'da bir ülkeye dosyamı taşımam gerekirse, Schengen vizemin kesinlikle olması, en azında pasaportum da 1 tane Schengen vizesinin olmasının, bir sonraki Schengen vize başvurusunda çok yararlı olacağı tavsiyelerini ve bilgilerini bu süreçte bulunan diğer talihlilerden öğrenmiştim.

Ancak takvim Kasım - Aralık 2023 tarihlerini gösteriyordu. Ben Adana'da ailem ile birlikte yaşıyordum. Ve aktif olarak çalışmıyordum. Maddi ve manevi olarak artık yavaştan yıpranmaya başlamıştım bile. Sigorta yok, herhangi bir birikimim de yoktu. Kısacası o dönemde Schengen vizesine başvuru yapmanın anlamı yoktu. Evde oturup , çalışmadığım bu süre zarfında, analizler yapıp, Türkiye'den vize istemeyen ülkelere dosya taşıma talebimi iletmek için mail atmaya başladım. 90-100 küsür ülkeye mail atmıştım. Ancak 1 tane ülke dahi olumlu yönde dönüş sağlamamıştı. Ancak o bu tarihlerde Elçiliklerin olumlu geri dönüşler sağlamaması normaldi. Ellerinde bulunan dosyaları eritiyorlardı. Ben yinede current olmadan bir yere taşırsam benim için ne ala diyordum.

Derken Takvim 4 MART 2024'te Viyana ABD elçiliğine dosyamı taşımayı başardım. Nasıl mutlu olmuştum anlatamam. Ankara'nın kötü performansını takip ederken bir yandan, Viyana bana umut olmuştu. 28 MAYIS 2024 için mülakat randevumu almıştım. Hemen istenen evrakları hazırladım. Önümdeki tek engel Schengen vizesiydi. 28 Mayıstan önce Schengen vizemi almalıydım. Hemen araştırmalarımı yapıp, Schengen için gerekli evrakları toparlayıp, 3 Nisan 2024 tarihinde İzmir VFS Global ofisinde, Avusturya Schengen vize başvurumu gerçekleştirdim. 22 Nisanda UPS den gelen pasaportumu açmaz olaydım. Avusturya Schengen vize başvurum reddedilmişti. İtiraz da ettim ama nafile. Moralim alt üst olmuş, sürece olan inancımı yitirmiştim. Üzüntülü bir şekilde Viyana ABD konsolosluğuna, mülakata katılamayacağımı, ilerleyen tarihlerde eğer vize alabilirsem gelebileceğimi mail yoluyla ilettim.

Hayal kırıklığı, korku, feda edilen birçok şey ile yalnız başıma kalmıştım. Uyku ve beslenme düzenim bozulmuş, anı yaşayamayan bir insan haline gelmiştim. Çok zor zamanlardı. Oysaki psikolojik olarak en güçlü olmam gereken zamanlardı. Sürece olan inancım neredeyse kalmamıştı ve biraz uzaklaşmak istemiştim. Süreci takip etmeyi bırakmıştım. Derken tarih 30 MAYIS 2024, çalıştığım işyerinde gece saat 03.00 sularında canım kardeşim Görkem beni aramıştı. Kendisi de DV2024 talihlisi ve tıpkı benim gibi dosyasını Viyanaya taşımış ancak Schengen alamamıştı. Bana dosyamı FİLİPİNLERE taşıyabileceğimi söyledi. Kendisi de dosyasını oraya taşıyıp vizesini ordan almıştı.

Hemen bu süreçte tıpkı benim gibi Avusturya schengenden ret yiyen arkadaşlarım ile bir telegram grubu açtık ve enine boyuna konuyu aramızda istişare ettik. Filipinler sadece daha önce herhangi bir konsolosluktan mülakat almış fakat mucbir sebeplerden dolayı mülakatına katılamamış dosyaları kabul ediyordu. Ayrıca vize sürecinin tamamlanana kadar ülkede kalınması gerektiğinide altını çizerek belirtmişti. Hızlı bir şekilde (inqury form) ile dosya taşıma talebimizi ilettik. 6 Haziran 2024 tarihinde ise Viyanadan mail aldım. Sevgili FURKAN dosyanı Manila ABD elçiliğine transfer ettik senin için en iyisini diliyoruz demişlerdi. Çabalarımız sonuç vermişti ve dosyamı Filipinlere taşımıştım. Mutlu, sevinçli ve heyecanlıydım.

Hemen istenen evrakları hazırlayıp, 10 haziran 2024 tarihinde Adana-Katar-Malezya-Filipinler şeklinde uçuşumu gerçekleştirip 11 haziran 2024 tarihinde Filipinlere giriş yapmıştım. Tek başıma gelmiştim. Malezya Kuala Lumpur havalimanında gereksiz ve saçma sapan nedenlerden dolayı bana sıkıntı çıkartmaya çalıştılar. Filipinlerde ne yapacaksın orda ne işin var gibi. Sanırım Türk pasaportumdan dolayı. Neredeyse Filipinler uçağımı kaçıracaktım. Neyseki öyle birşey olmadı. 13 Haziran'da Manila ABD Elçiliğinden mülakat mailimi almıştım. Benim için 25 Haziran sabah saat 07.30'da mülakat planlamışlardı. 14 Haziranda sağlık muayenemi tamamlayıp, 18 haziranda sağlık raporumu almıştım.

Derken diğer arkadaşlarımda (Deniz, Samet, Arda, Serhat abim) dosyalarını Filipinlere taşıyıp, Filipinlere gelmişlerdi. 25 Haziran günü mülakatıma birlikte gittik. Deniz ve Samet beni elçiliğin önünde bekliyorlardı. Vize mülakatımı yapan memur 30-40 yaşlar aralığında beyaz tenli, güleryüzlü Amerikalı bir memurdu. Öncelikle beni selamladı ve Yeşilkart çekilişini kazandığım için beni tebrik etmişti. Ve sağ elimi kaldırıp yemin etmemi istedi. Sırasıyla aramızda geçen konuşma şu şekildeydi;

Memur ; Evli misin?
Ben ; Hayır.
Memur ; Türkiyede ne iş yapıyorsun ve ABD ye gidince ne iş yapacaksın?
Ben ; Beden eğitimi ve Spor öğretmeniyim. ABD ye gidince öğretmenlik yapacağım
Memur ; Daha önce hangi ülkelerde bulundun?
Ben ; Sırbistan ve Birleşik Arap Emirlikleri. Tatil amaçlı gitmiştim.
Memur ; Daha önce herhangi bir suça bulaştın mı?
Ben ; Hayır.
Memur ; Askerlik yaptın mı ? Ya da orduda bulundun mu?
Ben ; Hayır.

Ardından yetkili memur beni AP (İdari Sürece) bıraktığını söyledi ve bana AP kağıdını uzattı. Nedeni sorduğumda ise, bazı bilgilerin kontrol edilmesi gerektiğini söyledi. Ne kadar sürer diye sorduğumda ise, bana yaklaşık emin olmamakla birlikte 1-2 hafta süreceğini söylemişti. Bana yakın zamanda bir yere seyahat edip etmeyeceğimi sordu; bende hayır etmeyeceğim dedi. Tamam pasaportunu ve evraklarını alıyorum. AP süreci tamamlanınca vize basılı pasaporunu LBC'den (Buranın yetkili kuryesi PTT gibi) alacaksın dedi. Teşekkür edip buruk bir şekilde elçilikten ayrıldım. Hemen dosyamın durumunu kontrol ettim. READY olan dosyam artık REFUSED olarak gözükyordu.

Ancak endişe etmemem gerektiğini biliyordum. Çünkü AP'ye kalınca REFUSED olarak gözükmesi normaldi. Gergin bekleyiş başlamıştı, zaman geçmiyordu benim için. Maddi ve manevi olarak derin bir şekilde yıpranıyordum. Tam 2 hafta sonra ise, 8 Temmuz'da dosyamın REFUSED olarak değilde artık Ready olarak gözükmeye başladığını farkettim. Derken 1 gün sonra 9 Temmuz'da dosyamın ISSUED olduğunu gördüm. Nasıl sevindiğimi anlatamam, o duygunun tarifi yok.

10 Temmuzda ise vize basılı pasaportumu ve meşhur sarı zarfı almıştım. 6 Mayıs 2023 tarihinde başlayan Green Card serüvenim, 10 Temmuz 2024 tarihinde mutlu sonla bitmişti. Yaklaşık 40 gündür Filipinlerdeyim. Diğer arkadaşlarımda vizelerini aldılar. 20 Temmuzda Türkiyeye dönüyoruz. Sonrasında ise , malum bavul hazırlığı 🙂 Gün doğmadan neler doğarmış. Şükürler olsun. Greencardforum ve üyelerine teşekkürü borç bilirim. Gönlünden geçen , hayal eden herkesin bir gün ABD de olması dileğiyle. Sevgi ve Saygılarımla 🙂

Dosya Numarası: 2024EU17XXX
DS-260 Gönderimi: 15/05/2023
Dosya Taşıma : 06/06/2024 ( FILIPINLER )
Sağlık Kontrolü: 14/06/2024
Vize Mülakatı: 25/06/2024
AP Başlangıç: 25/06/2024 
AP Bitiş: 09/07/2024
Vize Onayı: 09/07/2024
Pasaport Teslimi: 10/07/2024
ABD İlk Giriş: Eylül 2024